نانوذرات به سوی سنگهای کلیه هدایت می‌شوند

پژوهشگران Mayo clinic موفق شدند نانو ذراتی را از سنگهای کلیه انسانی، ایزوله کنند و در محیط کشت سلولی، پروتئین‌های RNA و DNA را که به نانوذرات چسبیده بودند،ایزوله نموده و به یافته‌های معنی دارای دست یابند. این یافته یک گام به حل معماری نانوذرات که آیا نانوذرات فرمهای زنده زیست پذیری هستند که بتوان آن را به سوی مرض (در اینجا سنگ کلیه) هدایت نمود، نزدیکتر کرد. سنگهای کلیه با تکلسیهای آسیب شناختی، گره خورده‌اند. این پروسه به صورتی است که رگ‌های خونی و اعضاء با ته‌نشین‌ شدن و کلوخه شدن کلسیم، مسدود می‌شود و مشکلات حادی برای قلب و کلیه به وجود می‌آورند. آنچه سبب ساخت و ته‌نشینی کلوخه‌های کلسیم می‌شود کاملاً شناخته شده نمی‌باشد. مطالعه فرآیند کلسیته شدن در ابعاد مولکولی جهت شناخت این پدیده از موضوعات جالب نانو پزشکی است. حضور RNA و DNA، زیست‌پذیری فرمهای نانو ذره‌ای را اثبات نمی‌کند زیرا «امضاء ژنتیکی» تا کنون تعیین نشده است.
پژوهشگران در جستجوی راهی جهت شناخت این فرآیند می‌باشند. آنها در آزمایشگاه نانوذرات را از بافت کلیه و سنگ کلیه جدا کرده و موفق به کشت آنها شدند. این آزمایش موفق به اثبات اثر نانوذرات در شکل‌دهی سنگهای کلیه نشد اما بینشی نوین در مطالعه این حوزه پدید آورد.
 
 

تقریباً ۱۲ درصد مردان و ۵ درصد زنان تا سن ۷۰ سالگی به این عارضه دچار می‌شوند. فرضیه دانشمندان براین فرض استوار است که اگر نانوذرات در کلیه جمع شوند قادر خواهند بود فرآیند تشکیل رشته‌ها و سپس سنگها را بررسی کنند. شیمی فیزیک و بازدارنده‌های پروتئینی در رشد کریستال مؤثرند.پژوهشگران با طرح این آزمایش می‌خواهند بدانند چرا، کجا و چگونه آنها شروع به رشد می‌کنند.

منابع
http://www.nanowerk.com/

 به نقل از nano.ir